به گزارش ایکنا، متن عربی این قصیده به همراه ترجمه فارسی بدین قرار است:
حنانيكِ...بِنا دهرُ الأَسى مَرَّا
لطف خود را شامل ما کن که گرفتار روزگاری سخت و پر مصیبت شدهایم
حنانيكِ...جرَعنا بعدَكِ المُرّا
لطف خود را شامل ما بگردان که بعد از تو تلخی روزگار را چشیدیم
ومنذُ البابِ حتّى الغيبةِ الكُبرى
از لحظه مصیبت پشت در تا غیبت کبری
نناديكِ أغيثينا أيا زهرا
تو را میخوانیم که به فریادمان برس یا زهرا
حنانيكِ / لطفت تو یا زهرا
أيا زهراء ندعوكِ...بيا زهراءُ نرجوكِ
یا حضرت زهرا دست دعا سوی تو بلند کردهایم و یا زهرا به تو امید بستهایم
فأنتِ العالَمُ المحجوبُ في أنتِ
که تو آن عالم نهفته در باطن خویش هستی
مِنَ الأُمِّ الرساليّهْ...إلى البنتِ الإماميَّهْ
آغازت از مادر رسالت(حضرت خدیجه) و به دختر امامت حضرت زینب منتهی شد
جمعتِ السرَّ بينَ الأمّ والبنتِ
راز بین مادر و دخترت را جمع کردی
لِأنَّ القبرَ قدْ أُخفِي...وأنتِ الكهفُ للكهفِ
چون قبرت مخفی نگه داشته شده تو پناهگاه کهف اهل بیت(ع) هستی
على الأرواحِ نأتي أينما كنتِ
هرجا که باشی با جانها سراغت خواهیم آمد
لهُمْ دينٌ ، ويا زهرا لنا دينُ
که آنها دین دارند و یا زهرا ما هم دین داریم
مجانينٌ بمعناكِ مجانينُ
ما دیوانگان معنای تو هستیم
أمانَيْكِ...ألا يا سِدْرةَ العَلْيا
پناهمان بده یا سدرة المنتهی
أمانَيْكِ...لنا في الدينِ والدُّنيا
پناهمان بده در دین و دنیایمان
بسطنا عِندَكِ اليُمنى مع اليُسرى
در پیشگاهت دست چپ و راستمان را بلند کردیم
نناديكِ أغيثينا أيا زهرا
و تو را خواندیم که به فریادمان برسی
بتولَ اللهِ يا فاطمْ...قَصَدْنا إسْمَكِ الراحِمْ
ای حضرت فاطمه(س) ای بتول سوی اسم مهربانت آمدیم
سجَدْنا ثُمَّ قُلنا عِنْدَهُ :حِطَّهْ !
سجده کردیم و در پیشگاه اسم تو گفتیم (خداوندا به حق فاطمه)
هوَ الإسمُ الإلٰهيُّ...هوَ اللغزُ السَّماويُّ
که فاطمه اسم اعظم الهی است و هم اوست راز آسمانی
كـ"بسمِ اللهِ" فينا ربُّنا خطَّهْ
که خداوند نام فاطمه را همانند بسم الله در بین ما نوشته
وهذي نُقْطةُ "الباءِ"...تُوازِي نُقْطَةَ "الفاءِ"
و این نقطه ب هم تراز نقطه ف در فاطمه است
وغيرُ المرتضى مَنْ يعرفُ النُّقْطهْ ؟!
و چه کسی غیر از علی(ع) تفسیر این نقطه را می داند
أيا زهرا عليٌّ كفْؤُكِ الأوْحَدْ
یا زهرا تنها علی هم کفو و همانند تو است
فَمِثلَكِ لمْ تلِدْ كلاَّ ولمْ تُولَدْ
همچون تویی هرگز متولد نشده و زاییده نخواهد شد
بعينيكِ...حفظتِ صاحِبَ البيْعهْ
تو صاحب بیعت(امام علی) را در چشم خود جای دادی و از او محافظت نمودی
بعينيكِ...لهذا كانتِ الصفْعَهْ
به همین دلیل بود که بر چشمان تو ضربه زده شد
تُرى أينَ المداوي عيْنَكِ الحمرا ؟!
کجاست تا آن چشم سیلی خوردهات را مداوا کند
نناديكِ أغيثينا أيا زهرا
تو را میخوانیم یا زهرا به فریادمان برس
حنانيكِ... لطف تو یا زهرا ...
انتهای پیام